فهیمه قربانی

در این پژوهش، عوامل عمده مرتبط با احساس ناامنی در ساکنان محله استقلال، میزان احساس امنیت و مشارکت تجزیه و تحلیل گشته و بر این مبنا، راهکارها و پیشنهادهایی کاربردی برای ارتقاء احساس امنیت اجتماعی شهروندان در محل سکونت آنانارائه شده است، چرا که برخی از آمارهایی که اخیراً به صورت رسمی و غیر رسمی منتشر می شود و همچنین مطالعات انجام شده توسط پژوهشگران محله استقلال در سال های گذشته، حکایت از افزایش نرخ برخی آسیب های اجتماعی مرتبط با مقوله امنیت اجتماعی از جمله سرقت، پخش مواد مخدر، نزاع و ... در شهرک استقلال دارد، بنابراین ضروری است که جهت ارتقای ضریب امنیتمحله راهکارهایی مشارکتی را ارائه داد. چارچوب نظری تحقیق بر اساس نظریات بوزان، مولار و گیدنز شکل گرفته است. پژوهش حاضر از نوع پیمایشی است. جامعه آماری را 011 نفر افراد بیش از هجده سال ساکن محله تشکیل می دهد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخت )کرونباخ 1.0 (، مطالعه و مشاهده میدانی استفاده شده است و نهایتا اطلاعات به دستآمده با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس اس تجزیه و تحلیل شده اند. مجموعا داده ها حاکی از پایین بودن احساس امنیت اجتماعی در محله استقلال است. از دید پاسخگویان سرعت عمل پایین پلیس، وجود اماکن بی دفاع، روشنایی نامناسب و بیکاری به ترتیب بیشترین فراوانی را در بین عوامل مؤثر در کاهش امنیت به خود اختصاص داده اند و همچنین بین متغیر های زمینه ایوضعیت تأهل و میزان تحصیلات با متغیر احساس امنیت ارتباط معناداری وجود دارد و بین احساس امنیت و آمادگی برای مشارکت رابطه ای مشاهده نشد. از جمله مهم ترین نتایچ حاصله از این پژوهش این است که تا مسئولین در سطوح فرامحلی نسبت به فرهنگ سازی شهروندان اقدام ننمایند و تا شهروند نداند که در تأمین امنیت خود باید نقش داشته باشد به هیچ وجه اصل مسئله مشارکت را درک نخواهد کرد. لذا باید مقوله نقش تأمین امنیت به شهروندان تفهیم و در بطن جامعه نهادینه گردد.

امنیت اجتماعی، احساس امنیت، مشارکت محلی، محله استقلال