سیدروح الله موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مخابرات محیطی دانشگاه سیستان و بلوچستان
حسین دوستی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد گردشگری دانشگاه سیستان و بلوچستان
خدیجه محمودی - دانشجوی کارشناسی ارشد گردشگری دانشگاه سیستان و بلوچستان
مهران کرمی برایجانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مخابرات محیطی دانشگاه سیستان و بلوچستان

رشد شتابان گردشگری در جهان و منافع حاصل از آن، موجب توجه ویژه ی دولت ها و برنامه ریزان شده و شکل گیری شیوه های جدید سیاست گذاری در این زمینه را در پی داشته است. کشورهای پیشرفته ی دنیا پیش از دیگر کشورها به اهمیت گردشگری پی برده و برنامه ریزی های گسترده ای برای رشد همه جانبه ی آن انجام داده اند. گردشگری می تواند در بسیاری از کشورهای رو به پیشرفت که منابع اقتصادی چندانی ندارند، به مهم ترین منبع اقتصادی این کشورها تبدیل شود. هدف از نگارش این مقاله نشان دادن این مهم است که گردشگری می تواند راهکاری مناسب برای اشغال زایی و درآمد و همچنین باعث توسعه، زیرساخت های و در نتیجه توسعه منطقه ای گردد. مطالعه حاضر از نوع تحقیق توصیفی- تحلیلی است و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای می باشد و برای جمع آوری داده ها و اطلاعات از روش های مانند مشاهده و مصاحبه با مردم و مسئولین استفاده شده است. نتایج پزوهش نشان می دهد گسترش گردشگری ضمن ایجاد اشتغال و درآمد برای گروه هایی مختلف جامعه باعث گسترش امکانات و زیربناها، گسترش سرمایه گذاری ها، توسعه و بهبود حمل و نقل، احیاء و حفاظت از جاذبه های تاریخی، احداث تسهیلات اقامتی برای گردشگران و در نهایت باعث توسعه و پیشرفت منطقه ای شود.

اکوتوریسم، مناطق بیابانی، یزد