عباس ارغان - استادیار و عضو هیئت علمی رشته شهرسازی دانشگاه آزاد واحد تهران شمال
علی فرازخراسانی - دانشجو کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد واحد تهران شمال
متین سادات مدرس - دانشجو کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد واحد تهران شمال
مریم جهانی - دانشجو کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد واحد تهران شمال

مطلوب خواهی انسان ها و همچنین درک نیازهای آیندگان، بشر را واداشت تا به مسائل نگاهی نو بیاندازد و مفهومی با نام پایداری بهواژگان علوم مختلف وارد شد؛ پایداری در دیدگاه جامع از سه جزء اساسی تشکیل شده است: اقصاد، جامعه و محیط. به طور کلی حملو نقل پایدار دارای 3 رویکرد می باشد : اقداماتی در جهت کاهش و حذف سفر های درون شهری، حرکت به سمت شیوه های حملونقل غیر موتوری مانند پیاده روی و دوچرخه سواری به جای استفاده از سیستم حمل و نقل موتوری و منجر به روی آوردن به سیستمحمل و نقلی نوین در بخش انرژی گردد .دلایل زیادی بر ناپایداری سیستم حمل و نقل وجود دارد همانند: محدودیت های ذخایر نفتی،ترافیک و شلوغی بیشاز حد شهر ها،افزایشآلودگی، حوادث و جراحت های بسیار حاصل از وسائط نقلیه و... لذا ما در این مقاله با بررسی جدیدترین سیاست ها و راهکار های علمیو عملی برای رسیدن به حمل و نقلی پایدار از منابع مختلف به دست چین کردن مناسبترین آن ها اهتمام ورزیده ایم که برنامه ریزانشهری و سیاست گذران حمل و نقل می بایست از هرکدام این ها در شرایط مناسب ومقتضی استفاده نمایند برخی از این سیاست هاعبارتند از: تغییر ساختار شهری و کاربری اراضی، تغییر فرهنگ استفاده از وسایط نقلیه شخصی، مدیریت تقاضای سفر، ارتقاء کیفیتزیست محیطی، کاهش نیاز به سفر وتقلیل کاهش تأثیرات سوء حمل و نقل..

حمل و نقل ، استراتژی ، پایدار ، ارزیابی