تأثیر خصوصیات کالبدی فضاهای بازی کودکان در رفع احتیاجات عاطفی کودک

می توان به دو جنبه اشاره کرد، نخست خلاء فضایی مناسب برای تربیت و پرورش کودک از لحظه تولد تا رفتن به دبستان است که غالباً به دلایل مختلفی مانند تک فرزندی و یا اشتغال والدین به درستی صورت نمی پذیرند و حتی در بسیاری از موارد کودک خود را تنها احساس کرده و در دنیای خود سیر می کند و از سویی دیگر زمانی که به نظام آموزشی قدم می گذارد به یکباره با افراد ناآشنایی مواجه می شود که غالباً ترس از غریبه ها را با مقابله و عدم تمایل کودکان برای رفتن به مدرسه می توان مشاهده کرد و این خلاء بیش از هرزمانی خود را نشان می هد. نکته حائز اهمیت تری نیز وجود دارد و آن نظام آموزشی ما با شیوه های کهنه می باشد که غالباً مکانی مناسب برای پرورش استعدادهای درخشان و خلاقیت های کودکان نبوده است. با توجه به چنین مواردی ما نیازمند فضایی هستیم تا روح خلاق کودک را پرورش داده و او را آماده حضور در جمع کنیم. هرچند کودکان از توانای بالقوه متفاوتی در خلاقیت و برقراری تعاملات اجتماعی برخوردارند، اما این خلاقیت و روحیه اجتماع پذیر بودن را به شیوه های مختلفی می توان افزایش داد یکی از شیوه ها طراحی مکانی است که ضمن امکان برقراری تعاملات اجتماعی از طریق برنامه های مختلف فضایی بتواند به پرورش کودک کمک کند و او را با همسن و سال های خود آشنا کرده و در برخوردها و تعاملات اجتماعی هم یاد بگیرد و هم یاد بدهد. لذا اهمیت این تحقیق را می توان در طراحی و چگونگی استفاده از معماری، المان های خاص و فضاهایش در جهت رسیدن به این هدف دانست.

Keywords:

کالبد , کودک , خلاقیت , فضاهای بازی , احتیاجات عاطفی