مونا زیدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان-همدان-ایران
حسین اردلانی - استادیار گروه فلسفه هنر،دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان-همدان-ایران

بدون تردید در عصر حاضر شاهد جهش زیبا شناسی هستیم که از سکون فردی گذشته و از ورای مدنیت و اقتصاد به اصول نظریرسیده است و اکنون در مرحله ای فراتر، واقعیت در تمامیت خود از منظر ما ساختاری زیبایی شناختی دارد. اصطلاح زیبایی شناسی یااسته تیک (Aesthetics) از یک واژهء یونانی گرفته شده که ادراک حسی معنا میدهد. در قرن هیجدهم میلادی الکساندر بومگارتناین واژه را در مفهوم ادراک و ارزیابی زیبایی به کار برد. در برخی از جریانهای فلسفی نوین این گرایش وجود دارد که اصطلاحزیبایی شناسی را در مفهومی وسیع تر از ارزیابی زیبایی به کار می برد، و از جمله به ماهیت،جاذبه و سایر کیفیات زیبایی در یک برداشتجامع نظر دارد . ریشه لغوی واژه فرهنگ در فارسی سرچشمه و منشاء است و چنان می دانیم این واژه در زبان ما معادل Cultureیا کولتور فرانسه به کار برده می شود. فرهنگ ریشه دار است و از رفتارها و عادات ملت یا مردم سرچشمه می گیرد و به تدریج پروردهشده و تعمیم پیدا می کند، لذا نیاز به زمان دارد دانش طراحی شهری امروزه از رویکرد پرداختن به سازمان بصری و شکل شهر به رویکردسازماندهی کیفیت محیط شهری روی آورده است.عوامل و معیارهای مؤثر در کیفیت محیط شهری بسیار متنوعاند که می توان به سهگروه اصلی (کیفیات کارکردی، کیفیات اجتماعی و کیفیات زیباشناختی) تقسیم کرد.در این مقاله سعی شده است که مبانی و مفاهیمزیبایی در محیط شهری و نحوهء ارتباط و تأثیر آن بر کیفیت محیط شهری بررسی و معرفی شود.از نظر فلسفی،زیبایی، مفهومی عمیق ترو وسیع تر از زیبایی بصری یا زیبایی شکل و سیمای شهر دارد و نقش مؤثری در سرزندگی،شادابی و رضایت شهروندان ایفا می کند. لذادر این مقاله نیز سعی شده تاثیر فرهنگ را بر زیبایی شناسی و تاثیر هر دو را بر طراحی شهری مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم.

زیبایی شناسی، فرهنگ، محیط شهری، طراحی شهری