جهانی شدن و اثرات آن بر شهرهای کشورهای اسلامی با تأکید بر ایران

جهانی شدن به معنی متراکم شدن جهان و انباشت آگاهی در دنیا است و در تفکر و عمل جهان به مثابه یک مکان واحد قلمداد می گردد که درآن جوامع ملی، به ویژه افراد مجبورند موجودیت خود را به عنوان بخشی از یک مجموعه بزرگتر بپذیرند. با ورود به عصر جهانی شدن کشورهایدر حال توسعه به ویژه کشورهای اسلامی با ژرف ترین دگرگونی ها در زمینه های مختلف روبرو شده اند. بنابراین رویکرد منطقی آن است کهدر هر جامعه با توجه به شرایط اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خود با این پدیده هماهنگ شود و بکوشد تا نابرابریهای آنرا به کمترین اندازهبرساند. پژوهش حاضر بر آن است تا تأثیراتی که طی سالهای اخیر و در نتیجه جهانی شدن در شهرهای کشورهای اسلامی از ابعاد مختلف،بالاخص در کشورمان اتفاق افتاده است را مورد شناسایی قرار دهد. روش بررسی در این پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی بوده است، اطلاعاتمورد نیاز نیز با تکیه بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری شده و مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. جهان اسلام نیز در دهه هایاخیر با بحران های فراوانی روبرو بوده است و علاوه بر اینکه ثبات و امنیت لازم را در این کشورها از بین برده است، باعث تشدید مشکلات شهریدر این کشورها شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که بیشتر شهرهای کشورهای اسلامی از لحاظ سطح توسعه یافتگی در رده های پائینو متوسط قرار دارند و فرایند جهانی شدن نیز در ایران کمتر هضم شده است، بر اساس شاخص جهانی شدن A. T. Kearney نیز، جایگاهایران برای مدت پنج سال یعنی از سال (2001) تا سال (2005) در بین 62 کشور جهان در پایین ترین سطح و ضعیف ترین حالت قرار داشتهاست و هرگونه تلاشی در راستای جهانی شدن شهرها نیازمند سازگاری سیستم ملی در راستای جهانی شدن است در غیر اینصورت نتیجه یمطلوبی به دنبال نخواهد داشت.

Keywords:

جهانی شدن , شهرهای اسلامی , ایران