فرزانه عربلو - کارشناس ارشد معماری،عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی ابهر
پروانه عربلو - کارشناس ارشد معماری
مرتضی گنجی - دانشجوی دکتری برق، هیأت علمی دانشگاه صائب

امروزه از مهمترین دل مشغولی های دانش طراحی شهری کیفیت فضاهای شهری می باشد. لذا یکپارچگی بصری و ساختاری بین مجموعه ساختمان ها، خیابان ها، مکان ها و عناصر سازنده ی این فضاها از جمله نکات کلیدی است که در خلق فضاهای شهری مطلوب موثر است. منظر و محیط بصری شهر که مؤید رابطه تنگاتنگ بین انسان و محیط در تمامی جهات است، از طریق نظام پیچیده ای از نشانه های شهری ونیز با دارا بودن مجموعه ای از محرک های محیطی کهمحصول تجربه انسان در فضا و نشانی از حضور فعالانه شهروندان در فضاهای شهری می باشد، می تواند منجر به درک بهتر از محیط شود و در نهایت، ویژگی های اجتماعی،اقتصادی ، فرهنگی و هویتی جامعه را به عرصه ی ظهور برساند. مبلمان شهری به عنوان مهمترین عناصر سازنده ی شهر که تعریف کننده هویت و ساختار بصری شهر می باشد، جزء لاینفک محیط ومنظر شهری می باشد و می تواند به منظور افزایش امکان مراودات اجتماعی افراد نقشی مهمی را در ادراک محیط و تبدیل آن به مکانها و منظر شهری پایدار ایفا کند. از اینرو این نوشتار، با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و با استفاده از مرور متون و منابع، بر آن است تا به بازخوانی اصول طراحی صحیح مبلمان شهری متناسب با نیازهای فیزیکی، روحی و روانی با در نظرگرفتن هویتمندی شهرها به ارتباط و تاثیرگذاری آن با مفاهیم مرتبط با طراحی منظر بپردازد.

مبلمان شهری، فضای عمومی، هویت، منظر شهری