بررسی پدیدارشناختی روح مکان در خانه بروجردی ها

این پژوهش بر آن است تا نگاهی به الزامات پدیدارشناسی معماری در خانه بروجردی های کاشان بیاندازد تا بدین وسیله بتواند به وجهی توصیفی، ویژگی های آن را برجسته سازد. پیش فرض این مطالعه بر اصول پدیدار شناختی تکیه دارد و بر این باور است که هر نهاد ( وجود )، روح خود را داراست. ما در این مسیر نشان خواهیم داد که براساس اصول پدیدار شناختی ساختمان ها چگونه می توانند براساس طبیعتی که درآن قرار دارند، تفسیر شوند. این پژوهش بر وحدت سوژه و ابژه و همچنین وحدت طبیعت و مکان تاکید دارد. بنابراین با تکیه بر اصول پدیدارشناختی و بررسی معنای مکان از دیدگاه شولتز به مطالعه موردی خانه بروجردی ها پرداخته است. دو اصل مهم در پدیدارشناسی، فضا و کاراکتر است که با شناخت این دو مولفه، به فضای معماری روح مکان دمیده می شود. آنچه که مسلم است مرکزیت، محصوریت و ارتباط فضای برون و درون از مولفه های فضاست و کاراکترهای آن عبارت از جهت یابی و شناسایی و حس مکان است. در این پژوهش با بررسی این دو مقوله در خانه بروجردی ها به عنوان یکی از خانه های ایرانی که دارای روح مکان است این نتیجه حاصل شد کهمعماری ایرانی بالاخص خانه ایرانی دارای روح مکان است.

Keywords:

پدیدارشناسی , روح مکان , رابطه انسان با طبیعت , خانه بروجردی ها