بررسی شاخص های محیطی جهت مکان گزینی فضای بازی کودکان از دید روانشناختی

پژوهش در زمینه فضاهای شهری، بویژه فضاهای مختص کودکان امری ضروری است، چرا که شهر ایرانی پس از گذار از سنت به مدرنیسم دچار تحولات نامطلوب گردید که بسیاری از آنها بر کالبد زنده شهر و فرهنگ ما ایرانیان باقی مانده است. در بسیاری از موارد دیده می شود که محیط های مختص کودکان بدون توجه به نیازهای اساسی آنها ساخته می شود. یک محیط شهری خوب برای کودک، محیطی است که انتظارات آنها را برآورده سازد و ضمن برقراری ارتباط منطقی با کودک، باید پاسخگوی نیازهای او نیز باشد. در این پژوهش سعی برآن است که با بررسی عوامل محیطی از دید روانشناختی و تاثیر این عوامل در انتخاب مکان مناسب در سطح شهر برای تفریح و سرگرم کودکان جهت ایجاد محیط که در آن کودک حس تعلق و آسایش داشته باشد رسید. نتایج این پژوهش به صورت راهبردهای معمارانه ارائه گردیده تا بتوان با توجه به این راهبردها تا حدودی بتوان به نیاز کودکان معاصر پاسخگو بود. روش تحقیق پژوهش حاضر به صورت تحلیلی بوده و روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد.

Keywords:

روانشناسی محیط , کودک , بازی , شاخص های محیطی , مکان گزینی