معصومه عرفانی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
محمد پروا - استادیار، گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

هنرهای آیینی ایرانی دارای ریشه های عمیقی هستند، قالب های این هنر مملو از عناصر فرهنگی در خور توجه است. تحقیق حاضر به دنبال دستیابی به این پرسش است که «چگونه مرکز نمایش های آیینی می تواند در احیا و بروز رسانی معماری امروز ما مبتنی بر این فرهنگ کهن قدم بردارد؟» و همچنین «ساخت چنین مجموعه هایی به چه صورت می تواند در ارتقاء و انتقال فرهنگ ها و آیین های سنتی ایران موثر واقع شود؟». در این طرح سه فرضیه مبنای کار قرار گرفته است که «معماری ایرانی ما ارتباط تنگاتنگ و فضا محوری را با رسوم و آیین سنتی دارد» و «استفاده از نمایش های آیینی بهترین راه در جهت اعتلای فرهنگ و هنر ایران می باشد» و همچنین «معماری می تواند به اعتلا و بازنده سازی فرهنگ و نمایش های آیینی کمک کند ». هدف از تحقیق حاضر احیا و حفظ میراث هنرهای آیینی - سنتی کشور، که کمرنگ شده یا به فراموشی سپرده شده است. و توجه به تئاتر آئینی و سنتی و تقویت آن، که گسترش آن باعث ارتقای روحیه همگرایی و دوستی در کشور می شود. در نهایت با ایجاد هویت در مکان مرکز نمایش هنرهای آیینی می توان به احیا و بروزرسانی معماری امروز دست یافت.

فرهنگ، نمایش، هنرهای آیینی، معماری