کیانوش قهاری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران مرکز، ایران
مهران قنبری مطلق - عضو هیت علمی گروه معماری، واحد تهران غرب ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب

با در نظر گرفتن بالا رفتن مصرف انرژیهای تجدید ناپذیر و اسیب رساندن به محیط زیست، وضعیت انرژی جهان در مرحله بحرانی قرار دارد، که باید چاره ای اندیشید تا بقاء و حفظ محیط برای نسلهای اینده ایجاد شود. یکی از بخشهای طراحی پایدار در طراحی اکولوژکی امروزه ، بام ها و دیوارهای سبز می باشد، که در ان می تواند انواع گونه های گیاه بر روی بام و دیوارهای سبز رشد کند. در نیم قرن گذشته تخریب محیط زیست و اثرات نامطلوب آن بر بشر معماران را بر آن داشته تا همگام با سایر اقشار از این تخریب جلوگیری کنند. یکی از نمونه ی این تلاشها میتوان به معماری سبز اشاره کرد. در معماری سبز که موضوع مقاله پیشرو است، بام سبز بعنوان رایج ترین گزینه اجرایی مورد بحث ویژه قرارگرفته است. بام سبز بامی است که سطح دورترین نقطه ی آن از گیاهان پوشیده شده باشد بامهای سبز دارای مزایایی از جمله زیبایی، افزایش طول عمر، تصفیه آلاینده ها، گسترش فضای سبز شهری و... میباشد. این پژوهش بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. هدف از این تحقیق بررسی ایده طراحی بام های سبز به عنوان یک فناوری نوین با نگرش بر پایداری محیطی، اقتصادی و اجتماعی می تواند کارگشا باشد، می پردازد.

معماری سبز، توسعه پایدار و فناوری نوین