بررسی و تحلیل مولفه های تاثیر گذار بر تعاملات اجتماعی با هدف بهبود کیفیت زندگی ( روابط شهروندی ) بازماندگان از زلزله بم

زلزله ها باعث آسیب های روانی – اجتماعی و کاهش سلامت عمومی جامعه می شوند . در دی ماه 1382 زلزله هولناکی در شهرستان بم بوقوع پیوست که منجر به ویرانی و آسیب های جسمی و روانی شدید برای ساکنین این شهرستان شد. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که پاسخ های علامتدار خاص در بسیاری از بازماندگان زلزله پس از مواجهه با واقعه آسیب زا نظیر فقدان افراد مورد علاقه ، در هم ریختگی ساختار اجتماعی دیده می شود. هدف از انجام این پژوهش ، بررسی برخی از مولفه های تاثیرگذار بر تعامل اجتماعی در بین بازماندگان از زلزله بم می باشد. به روش نمونه گیری طبقه ای 40 نفر از کسانی که حداقل یک نفر از افراد درجه یک خود را از دست داده اند و 40 نفر از کسانی که حداقل یک نفر از افراد درجه دو خود را از دست داده اند و 20 نفر از کسانی که افراد درجه یک و دو آن ها فوت نکرده است که در مجموع 100 نفر از بازماندگان اینحادثه مورد مصاحبه با استفاده از پرسشنامه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که حس برقراری روابط اجتماعی و میزان سرزندگی در میان کسانی که کسی از افراد درجه یک و دو خود را ازدست ندادند بیشتر از کسانی که کسی از افراد درجه یک و دو خود را از دست داده اند . بنا براین برای بهبود کیفیت زندگی بازماندگان زلزله بم این پژوهش پیشنهاداتی را جهت طراحی فضا به لحاظ معماری و افزایش تعاملات اجتماعی آ نها ارائه می دهد.

Keywords:

تعامل اجتماعی , کیفیت زندگی , خلوت , ازدحام , فضای شخصی