فاطمه صبوری فرد
مجتبی اسماعیلی ارایی

یکی از خصوصیات معماری ایرانی استفاده از مصالح محلی یا بوم اورد بوده است، مصالح بوم آورد نیاز همیشه در طبیعت اطراف بنا مهیا بود. نکته دیگری که در مصالح به کار رفته در ابنیه سنتی جلب توجه می کند این است که، مصالح بوم آورد در صورت تخریب و دور ریختن نه تنها به محیط طبیعی آسیبی نمی زدند بلکه به راحتی جزئی از ان می شدند و خللی به چرخه طبیعی بازیافت وارد نمی شد، با توجه به ویزگی های فوق و ویزگیهای یک ساختمان پایدار، مصالح بوم اورد را میتوان جزء اصلی معماری پایدار ذکر نمود. و مسئله مهم دیگر در معماری اقلیم می باشد که یکی از دغدغه ها و چالش های فکری عمده در مقابل دانشمندان است. فرایندهای تاثیر اقلیم، مکانیزم های عمل کننده و واکنش های آنها، به نسبت اهمیت آنها پیچیده بوده و کمتر درک می شوند. از آنجایی که گزارشات ناشی از فرایندهای اقلیمی در سالهای اخیر تاریخ زمین، صرفا متآثر از دخالت ها و فعالیت های انسانی در طبیعت بوده است، گزارش های مربوط به اقلیم برای پیشرفت درک علمی سیستم های اقلیمی محلی، منطقه ای و جهانی حائز اهمیت فراوانی می باشد، در این مقاله سعی داریم تاثیرات اقلیم و مصالح بوم اورد را در معماری پایدار بیان کنیم .

مصالح بوم آورد ، اقلیم ، معماری پایدار