مجتبی اسماعیلی

نیاز به مسکن یکی از اساسی ترین نیاز های بشر می باشد با توجه به تاثیر پذیری مسکن از نیازها، توانایی ها و امکانات و محدودیت هادر هردوره ی زمانی ، به گونه ای خاص نمود یافته است هدف از انجام این بررسی شناخت و معرفی برخی از ویژگی های معماری بومی و اقلیمی مساکن بابل می باشد که براساس دو نگرش شکلی و اقلیمی مورد بحث قرار می گیرد. پرسش این تحقیق این است که چگونه معماری بومی بابل در انطباق با اقلیم و فرهنگ وتاریخ این منطقه شکل گرفته است. چهار چوب نظری این تحقیق بر این اساس استوار است که فضا های معماری ( پلانها ) در هر اقلیم درگذشته به صورت قابل ملاحظه ای تحت تاثیر محیط قرار داشته اند. روش تحقیق توصیفی، تحلیلی و تطبیقی بوده است. گردآوری اطلاعات به دو شکل اسنادی و میدانی صورت گرفت، به این ترتیب که پاره ای از اطلاعات لازم، نخست به صورت اسناد گردآوری شد و سپس شماری از خانه ها در دو دوره مختلف منجمله خانه های بهمنی و بهزادی مربوط به دوره قاجار ، خانه های فرهمند و امیری مربوط به دوره پهلوی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است . و نتایج پژوهش نشان داده می شود که پلان های خانه ها در این دو دوره بصورت برون گرا بوده ، و متوجه می توانیم ارتباط بین معماری گذشتگان و بناهای امروزی و اصول بکار برده شده در پلان و عملکرد آنها را مشاهده کینم .

خانه های تاریخی ، اقلیم ، الگوی فضایی ، معماری قاجار ، معماری پهلوی