حسام سلیمانی - کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد
رضا مسعودی نژاد - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد
مجید معاونیان - دانشیار، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد

امروزه راهآهن به عنوان وسیلهای برای حمل و نقل سریع، انبوه و ایمن مطرح شده است که از مزایای عمده حمل ونقل ریلی می توان به مصرف انرژی کمتر، جابچایی انبوه، ایمنی بالاتر و حفظ محیط زیست اشاره کرد. مسئله تماس چرخ و ریل از بنیادی ترین مسائل در زمینه راه آهن می باشد. اندرکنش چرخ و ریل در سیستم حمل و نقل ریلی در طی سالهای متمادی مورد توجه قرار گرفته است و این بدین خاطر است که اندرکنش نامناسب چرخ و ریل همواره عوارض پر هزینه ای همچون سایش، تاثیر منفی در عملکرد دینامیکی قطار، تغییر شکل های دائمی، کاهش عمر چرخ و کاهشایمنی و خروج از خط ریل به ویژه در قوسها بوجود آورده است. شناسایی و کاهش پدیده های یاد شده مستلزم شناخت کافی از سایش چرخ و ریل می باشد. در این تحقیق بر آنیم تا مهمترین پدیده موجود در سیستم ریلی را که تماس چرخ وریل است بررسی نمائیم. این کنکاش در حوزه اصلی ترین عامل مخرب بین چرخ و ریل، یعنی سایش است. در این مطالعه ضمن بررسی پدیده سایش در تماس بین اجسام، این پدیده در اندر کنش بین چرخ و ریل مورد بررسی قرار گرفته است و سپس عوامل موثر بر سایش چرخ و ریل معرفی می شوند

چرخ و ریل، روانکاری، سایش، سیستم ریلی، تغییرشکل