مهدی گرجی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، عمران گرایش سازه های هیدرولیکی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
عباس ملکی - دانشیار مهندسی آب ، دانشکده کشاورزی ،دانشگاه لرستان

بطور کلی همه خاکها کم و بیش آب را از خود عبور میدهند و نفوذپذیرند و لذا جریان آب به داخل سدهای خاکی، پی و تکیه گاه های آن ها اجتناب نا پذیر است. این پژوهش با هدف کنترل نشت درپی سد خاکی کمندان ازنا به روش اجرایدیوار آب بند و با استفاده ازنرم افزار Seep/w2004 انجام شد و درآن نحوه اجرا و در نهایت کنترل نشت و تراوش آب در پی سد مذکور توسط این روش مورد بررسی قرار گرفت، سپس مدل عددی سد کمندان درمحیط نرم افزار Seep/w توسعه داده شده و با بررسی عملکرد دیوار آب بند در نهایت نتایج نشان داد هرچند احداث دیو اره آب بند یکی از روش های کاهش دبیتراوش از زیر سدهای خاکی می باشد ولی بررسی تاثیر آن بر موقعیت خط نشت آزاد و مقدار دبی تراوش از اهمیت ویژه ای برخوردار است و با تحلیل عملکرد آن درحالت های مختلف اجرا مشخص گردید تحت هر شرایطی وجود دیواره آب بند دبی نشت و جریان عبوری را کاهش می دهد و این کاهش با اجرای یک دیوار آب بند بتنی با عمق 5 متری درمقایسه باعدم اجرای دیوارآببند34/65 درصد و در حالت اجرای دیوار آب بند باعمقهای 01 متری47/89 درصد و 15متری 62/68 درصد محاسبه گردید. سپس همین درصد کاهش نشت وجریان عبوری درحالت اجرای دو دیوار آب بند با فاصله 41 متری نسبت به هم و باعمق های 5 و 01 متری نسبت به حالت عدم اجرای آن64/64 درصد و با عمق های 01 و 05 متری با همین فاصله 70/42 درصد بود که با اجرای حالت دو دیوار آب بندباعمق های 01 و 05 متری و بافاصله 61 متری از هم نسبت به حالت عدم اجرای دیوار آب بند75/77 درصد محاسبه گردید

سد مخزنی، روشهای آب بندی، دبی تراوش،خط نشت آزاد،مدل عددی Seep ، w