احسان کاشی - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، ایران
پیمان صابری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، واحد علوم و تحقیقات شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، ایران

قیر طبیعی و قیر نفتی که سالیان دراز به عنوان ماده چسباننده در ساخت جاده ها و عایق کاری وغیره استفاده می شود هیچ گاه دارای یک سری خواص فیزیکی و مکانیکی کاملا رضایت بخش برخوردار نبوده است، نزدیک به کل روسازیهای موجود در کشور از جنس آسفالتی هستندکه به دلایل مختلف عمر کوتاهی دارند و در سالهای اولیه عمرشان دچار خرابی می شوند خرابی هایی از قبیل ترک خوردگی و شیار افتادگی که یکی از مهم ترین خرابیهای روسازیهای آسفالتی ترکهای خستگی هستند که به دلیل تعدد بار در جاده های کشور به وجود می آیند که این خرابی ها سبب کاهش عملکرد دراز مدت روسازی می گردد و همواره محققان در صدد هستند تا تغییراتی در خواص این ماده قیر سنگین ترین برش نفتی ایجاد نمایند با توجه به حساسیت موضوع عملکرد روسازی در دراز مدت و قیر که اساسی ترین نقش را در آسفالت از نظرچسبندگی بین مصالح ایفا می کند پژوهشگران توجه خودشان را نسبت به استفاده از افزودنی هایی جلب کرده اند که بتوان با تغییر در خواص قیر سبب افزایش کارایی و بهره وری بیشتر از قیر شوند.در این تحقیق به بررسی چند نمونه از افزودنی ها پرداخته که تاثیراتی بر روی خواص قیر می گذارد و سپس به بررسی از لحاظ اقتصادی و اجرایی این افزودنی ها می پردازیم

قیر ، افزودنی ها ، روش های اصلاح ، جنبه افتصادی