صالح احدی ینگجه - فارغالتحصیل کارشناسی ارشد عمران زلزله دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه
سجاد شایان - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

در این تحقیق مقایسهای بین رفتارلرزهای قابهای مهاربندی شده شورن و زیپر صورت گرفته و با توجه به اینکه در قابهای مهاربندی شده شورون معمولی زمانی که بار جانبی افزایش مییابد مهاربندهای فشاری کمانش کرده وظرفیت محوری آنها%07 کاهش مییابد و این در حالی است که تا قبل از کمانش عضو مهاری، یک نیروی متعادل عمودی به تیر طبقه وارد میگردد، اما پس از کمانش عضو مهاری و کاهش باربری آن، یک نیروی نامتعادل عمودی به تیر طبقه وارد میشود که باعث ایجاد تغییر مکانهای زیادی در تیر پیوند میشود. بنابراین میتوان تاثیر نامطلوب این نیروی نامتعادل کننده را با اضافه کردن المانهای زیپر ما بین نقاط اتصال مهاربندها به تیرها از بین برد. مدلهای مورد مطالعه در این تحقیق 12 قاب یک دهانه که تحت زلزله کوبه آنالیز شده است. با مقایسه بین نمونههای مختلف به این نتیجه رسیدیم که مناسبترین و مقاومترین مهاربنداز نظر تحمل بیشترین برش پایه در قابهای بدون المان زیپر مدل EBF-2ST-0.45 و در قابهای با المان زیپر مدل EBF-2ST-0.4 میباشد، و ضعیفترین آنها در مدل بدون المان زیپر CBF-2ST و در مدل با المان زیپر EBF-2ST-0.90 است. به 7 سانتیمتر میباشد و .. عنوان یک نتیجه گیری کلی میتوان گفت که فاصله بهینه تیر پیوند برای قابهای با المان زیپر برابر 0 با افزایش فاصله و تعداد طبقات شاهد مدل ضعیفتری خواهیم بود

المان زیپر، ستون دوخت، ضریب رفتار، نیروی نامتعادل کننده