لزوم آمادگی فارنزیکی و روال دیجیتالی سازمان ها

عصر اطلاعات در حال افزایش فاصله بین فقیر و ضعیف و توسعهیافته و درحالتوسعه و ساختن جامعهای از داراهای اطلاعاتی و ندارها میباشد. در جهان امروز فناوریهای اطلاعات و ارتباطات ماهیت روابط جهانی و منشأ مزیتهای رقابتی ونیز فرصتهای توسعه اقتصادی و اجتماعی را بهطور بنیادینی تغییر دادهاند. در ایران علیرغم تلاشهای پراکندهای که برای بهکارگیری فناوریهای اطلاعات و ارتباطات در برخی صنایع و کسبوکارها انجامشده، به علت مهیا نبودن بسترها و زیرساختهای موردنیاز، آمادگی فارنزیکی، باعث افت شدید کارایی سرمایهگذاریهای انجامشده و عدم امکان برخورداری از مزایای فاوا و عدم اعتماد و ناامنی در زنجیره بین کسبوکارها شده است؛ بنابراین باید با استفاده از ابزار ارزیابی مناسبی سطح آمادگی فارنزیکی جهت بهکارگیری فاوا ارزیابیشده و سپس با انجام مطالعات تطبیقی و شناخت وضعیت مطلوب، سعی درافزایش این آمادگی و کاهش هدر رفت زمان و هزینه صرف شده و آسیبپذیری داراییهای اطلاعاتی شود. در این راستا مدلهای ارزیابی آمادگی فارنزیکی بیشترین کمک را به شناخت وضع موجود مینمایند. با توجه به پیشرفت جامعه در حوزه شبکههای کامپیوتری خلأ وجود بحث فارنزیک و آمادگی در این حوزه به دلیل به وجود آمدن دولت الکترونیک، موجودمیباشد که مستلزم بررسی روند استنادپذیری شواهد دیجیتالی میباشد تا در صورت هرگونه اتفاق رخداد برای داراییها اطلاعاتی )که در عصر دولت الکترونیک بوجود آمده است( بتوان ریسک از دست دادن داراییها و هزینههای مصرفی در این زمینه را کاهش داده تا آینده داراییهای فارنزیکی تضمین گردد.

Keywords:

فارنزیک , آمادگی فارنزیکی , شواهد دیجیتال , چرخه فارنزیک