سیدجمال پورصالحان - کارشناس ارشد مهندسی عمران-مهندسی آب، باشگاه پژوهشگران جوان، واحد بهبهان، دانشگاه آزاد اسلامی، بهبهان، ایران
محمد صدقی اصل - استادیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج

استفاده از نقطه بحرانی در منحنی دبی-محیط خیس شده (P-Q) برای برآورد حداقل جریان زیست محیطی رودخانه کاربرد فراوانی دارد. آنچه در این روش از اهمیت زیادی برخوردار است، تعیین نقطه بحرانی در منحنی P-Q است. تاکنون چندین روش در این زمینه پیشنهاد شده است. انتخاب روش مناسب همچنان با ابهاماتی همراه است. با توجه به تحقیقات گذشته روش شیب (SM) و روش نقطه ایده آل (IPM) از قابلیت اعتماد بیشتری برخوردارند. در این پژوهش این دو روش بیان شد و عوامل ایجاد خطا در آنها بررسی شد. در ادامه روشی به نام نقطه ایده آل اصلاح شده (CIPM) ارائه گردید. این روش بر اساس SM و IPM شکل گرفته و در آن سعی شده عوامل ایجا خطا حذف یا کاهش یابد. CIPM در یک مطالعه موردی در رودخانه ای در جنوب غرب ایران بکار برده شد. در نهایت دبی معادل 21% متوسط جریان سالانه رودخانه (AAF) برای حداقل جریان زیست محیطی محاسبه شد. نتایج حاصل از CIPM حداقل جریان و محیط خیس شده برای حفظ حیات جانداران آبی را برآورده کرد.

جریان زیست محیطی، روش محیط خیس شده، نقطه بحرانی، روش نقطه ایده آل اصلاح شده (CIPM)