مهدی مهرآمیز - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران – سازه موسسه آموزش عالی سراج
مسعود فرزام - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز

مطالعات در زمینه سبک سازی و حذف بتن ناکارآمد سقف های دال ، از سال ۱۹۸۵ در دانشگاه های آلمان آغاز شد. نتایج این مطالعات منجر به یک تکنولوژی نوین سقف با عنوان دال حبابی یا کوبیاکس گردید که در این نوع دال ، هسته بتن مرکزی در محل هایی که کاربرد سازه ای ندارد با گوی های توخالی از جنس پلی اتیلن بازیافت یا پلی پروپیلن جایگزین می گردد ؛ بدین صورت که این گوی ها در حدفاصل مش های میلگردی بالا و پایین قرار می گیرند. با توجه به اینکه در دال های بتنی دوطرفه مشکل تحمل نیروی برشی وجود ندارد ، طراحی این نوع سقف بر مبنای حذف قسمتی از بتن میانی و ایفای عملکرد دال دوطرفه می باشد. این سبک سازی باعث کنترل خیز راحت تر و به تبع آن پوشش دهانه های بلندتر با این نوع دال می گردد. با توجه به گسترش روز افزون استفاده از این تکنولوژی در کشور می بایست بررسی های بیشتری در خصوص مقایسه رفتار دال حبابی و دال توپر و نیز تأثیر پارامتر مختلف در عملکرد سازه ای این دالها انجام گیرد ؛ که در این پژوهش تأثیر درصد آرماتور خمشی در رفتار دال حبابی با استفاده از نرم افزار ATENA مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج تحلیل های المان محدود غیر خطی در قالب شکلها و جداول آورده شده است و مشاهده می گردد در بازه 21/0 الی 29/1 درصد آرماتور خمشی دال دوطرفه حبابی ، با 2 ، 4 و 6 برابر کردن درصد آرماتور خمشی ، ظرفیت باربری دال دوطرفه به ترتیب 6/1 الی 7/1 ، 4/2 الی 5/2 و 9/2 الی 2/3 برابر می شود .

دال توپر ، دال حبابی ، دال دوطرفه ، دال یکطرفه ، درصد آرماتور خمشی ، رفتار خمشی ، ظرفیت باربری