شناسایی خرابی در سازه ها با استفاده از الگوریتم زنبور عسل چند مرحله ای

برای جلوگیری از تبدیل آسیب های موضعی به کلی در یک سازه، لزوم شناسایی محل و مقدار خرابی در سازه ها بسیار حائز اهمیت است. یک مطالعه تحلیلی شناسایی خرابی که با استفاده از پاسخ های دینامیکی ناشی از بار ضربه ای باشد، کمتر وجود دارد. در این مقاله، ابتدا مسئله تعیین موقعیت و شدت خرابی در سازه به شکل یک مسئله بهینه سازی بیان می شود. بدین صورت که با استفاده از شتاب های سازه آسیب دیده و شتاب های تحلیلی که از روش نیومارک بدست می آیند، تابع هدفی در بهینه سازی تعریف می شود. خرابی به صورت کاهش مدول الاستیسته اعضای سازه شبیه سازی می شود. سپس مسئله خرابی که تبدیل به یک مسئله بهینه سازی شده است را با یک الگوریتم زنبور عسل چند مرحله ای حل نموده تا موقعیت و شدت دقیق خرابی در سازه تعیین شود. بمنظور بررسی کارایی روش پیشنهادی، تعدادی مثال عددی ارائه شده است. مثال های عددی نشان دادندکه روش پیشنهادی جهت تعیین دقیق مکان و شدت خرابی مناسب می باشد. همچنین الگوریتم زنبور عسل چند مرحله ای در مقایسه با الگوریتم زنبور عسل از حیث دقت و سرعت همگرایی دارای کارایی بهتری می باشد.

Keywords:

شناسایی خرابی , پاسخ های حوزه زمان , بهینه سازی , الگوریتم زنبور عسل چند مرحله