اهمیت و نقش پیاده راه در توسعه گردشگری مطالعه موردی: پیاده راه تربیت

پیاده روی، ساده ترین شکل جابجایی انسان در محیط است که در مقایسه با سایر اشکال جابجایی انسان نظیر استفاده از اتومبیل شخصی یا وسایل حمل و نقل عمومی علاوه بر جابجایی فرصت برخورد چهره به چهره، تعاملات اجتماعی و ارتباط تنگاتنگ انسان با محیط اطراف خود را فراهم می آورد. ایجاد محورهای پیاده بعنوان روشی برای تضمین، تسهیل و تاکید حضور انسان در شهر، افزایش سرزندگی مراکز شهری و تقویت روح جمعی و حیات مدنی شهر را به ارمغان خواهد آورد. پیاده راه ها بعنوان بهترین بستر حیاط شهری مطرح می باشند. متناسب با میزان مطلوبیت محورهای پیاده از حیث ایمنی و کاربری موجود در آنها، می توانند محلی باشند که شهر در آنها به نمایش در می آید. مطالعه حاضر شناختی است نسبتا جامع به پدیده پیاده روی که در قالب مطالعه نمونه موردی صورت می پذیرد. در این مقاله تاثیر پیاده راه ها در جذب گردشگر در بافتهای تاریخی بررسی شده است. امروزه صنعت گردشگری به عنوان یک صنعت پیشرو در جهان توسعه فراوان یافته است و بسیاری از کشورها با بهره گیری از فاکتورهای جذب توریسم همچون محورهای پیاده به تقویت حرکتهای توریستی خود پرداخته و وضعیت خود را به ویژه از بعد اقتصادی بهبود می بخشند. نوشتار حاضر، پژوهشی تحلیلی-کاربردی و مبتنی بر روشی کمی در تحلیل داده ها است. برای تحلیل نظرات ساکنان محور از فن پرسشنامه استفاده شده است. نتایج تحلیل نشان می دهد که محور پیاده تربیت اثرات مثبت انکار ناپذیری بر جذب گردشگری داشته و از عوامل مهم جذب گردشگری داخلی و خارجی می باشند و نیز مکانی برای تبلور فرهنگ بومی و ملی می باشند که به دنبال خود ارتباط انسان با زمان، تداوم تاریخی، فرهنگ، سنت، هویت و خاطره را در پی دارد

Keywords:

پیاده راه , گردشگری , بافت تاریخی , پیاده روی