عارفه السادات فعال نظری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-زلزله، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران
عباس حق اللهی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران

با پیشرفت علم و تکنولوژی در سالهای اخیر، افزایش ایمنی و عملکرد ساختمانها به هنگام وقوع زلزله اهمیت فزاینده ای یافته است .به طور کلی، برای مقابله با نیروی زلزله دو روش وجود دارد. روش اول افزایش ظرفیت لرزه ای سازه مانند استفاده از سیستم های مقاوم جانبی نظیر قاب های خمشی، قاب های مهاربندی شده، دیوارهای برشی و ... می باشد. روش دوم کاهش نیاز لرزه ای سازه که شامل استفاده از سیستم های جداگر لرزه ای پایه می باشد.در این تحقیق، تاثیر جداگرهای لرزه ای الاستومری بر پاسخ لرزه ای مدل های سه بعدی سازه های فولادی با سیستم قاب خمشی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور ساختمانهای 3، 5 و 9 طبقه فولادی برای دو حالت پایه ثابت و پایه جداسازی شده مدل سازی شده است. نتایج نشان می دهند که جداگرهای لرزه ای در بهبود رفتار لرزه ای سازه های کوتاه تاثیر بیشتری دارند و بکارگیری این سیستم ها در بهبود رفتار لرزه ای سازه های بلند که به خودی خود دارای زمان تناوب بالایی بوده، مناسب نبوده و غیر قابل توجیه است.

جداگر لرزه ای الاستومری، سازه ی فولادی قاب خمشی، تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی