ابراهیم صبوری دارابی - دانشجوی کارشناسی ارشد، تهران- لویزان، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
مهران نصرت الهی - دانشیار، تهران- لویزان، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
حسین کردجزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، تهران- لویزان، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
محمد اسماعیلی فلوردی - دانشجوی کارشناسی ارشد، تهران- لویزان، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

هدف از این مقاله، طراحی یک سیستم پیشران بهینه برای یک کیوب ست با هدف انجام یک مانور مداری می باشد. مطلوب ما در این طراحی پیدا نمودن کم ترین جرم برای سیستم پیشران است. ابتدا به سراغ مباحث مربوط به مکانیک مدار می رویم. برای انجام مانور مورد نظر، انتقال های مداری متنوعی وجود دارند اما از آنجا که می خواهیم در بحث مصرف انرژی صرفه جویی نماییم از انتقال هوهمان استفاده می کنیم. با استفاده از انتقال هوهمان خواهیم توانست ایمپالس مورد نیاز برای انجام مانور مداری را به دست آوریم. ایمپالس بدست آمده نقطه ی شروع ما برای طراحی سیستم پیشران خواهد بود. در این جا ما چهار سیستم پیشران رایج شامل سیستم پیشران سوخت مایع، سوخت جامد، الکتریکی و گاز سرد با Isp های مختلف در نظر می گیریم و طراحی مفهومی را برای پیدا نمودن جرم سیستم پیشران انجام می دهیم. سپس با استفاده از الگوریتم ژنتیک متلب بهینه سازی را انجام داده و سیستم پیشران مناسب را پیدا می نماییم. در نهایت سایر مشخصات سیستم پیشران بهینه را محاسبه می نماییم. خواهیم دید استفاده از سیستم پیشران گاز سرد که از بقیه ی سیستم های پیشران ساده تر نیز می باشد کم ترین جرم لازم برای انجام مانور مداری را فراهم می نماید.

مانور مداری، انتقال هوهمان، سیستم پیشران گاز سرد، الگوریتم ژنتیک