مطالعه ای بر پلیمرهای زیست تخریب پذیر به عنوان جایگزین مواد پلیمری مرسوم

مونومرهای زیستی می توانند توسط موجودات زنده به پلیمر تبدیل شوند که مثال بارز آن پلی هیدروکسی آلکانوات ها هستند. دراین پژوهش مقاومت پلیمر های مختلف در برابر محیط های شیمیای و قلیای ،گرما و اشعه ها uv و فرا بنفش مورد برسی قرار گرفتهاست. نتایج مطالعات نشان دادند که پلاستیک های تخرب پذیر جایگزین بهتری برای پلاستیک های معمولی می باشند. پلاستیک هایتخرب پذیر طی مدت زمانی حداکثر تا چند سال تجزیه و تفکیک گردیده و به چرخه محیط زیست باز می گردند.

Keywords:

پلیمر زیست تخریب پذیر , ضایعات پلاستیکی , محیط زیست