بررسی روابط متقابل شهر و روستا و تعادل بین آنها

مطالعه روابط شهر و روستا از مهمترین مباحث در برنامه ریزی های ناحیه ای و روستایی است زیرا با مطالعه و شناخت کلی و همه جانبه از یک ناحیه و با کشف استعدادها و توانایی های بالقوه موجود در محل، می توان راه حل های مناسبی برای رفع تناقضات و اختلافات ناحیه ای و خصوصاً تضادهای آشکار بین شهرها و روستاها پیدا کرد. در بیشتر مطالعات جغرافیایی ایران، در آنچه به عنوان برنامه ریزی به انجام رسیده است، شهر را بدون توجه به روستاها پیدا کرد. در بیشتر مطالعات جغرافیایی ایران، در آنچه به عنوان برنامه ریزی به انجام رسیده است، شهر را بدون توجه به روستا و روستاها را جدای از شهر مورد بررسی قرار داده اند، در حالی که بیشتر تئوری های توسعه، با روابط شهر و روستا که مانند حلقه های زنجیر به هم متصل هستند، تأکید می کنند. مسئله روابط شهر و روستا که از دوران باستان بدان پرداخته شده است، از سده نوزدهم موضوع تعاملات بسیاری بویژه در مورد مهاجرت جمعی از روستاییان به شهرها شده است. شهر و روستا در طی قرن ها تحولاتی را پذیرا شده اند که موجب شکل گیری آنها به صورت کنونی شده است. در این مقاله ابتدا به مفاهیم اصلی در باب روابط شهر و روستا، سپس مدل هایی که روابط شهر و روستا را مشخص می کنند و در نهایت عوامل مؤثر در روابط شهر و روستاها در ایران مورد بررسی قرار می گیرد.