قاسم کرد - کارشناس ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد

تحقیق حاضر پیمایشی و گذشته نگر بوده که به صورت میدانی بر روی زنان و مردان ورزشکار در سه رشته ورزشی والیبال،فوتسال و بسکتبالانجام گرفته است.جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ورزشکاران زن و مرد رشته های فوتسال، والیبال و بسکتبال حاضر در باشگاه های شهرستانایذه در سال 95 - 1394 می باشد (N=161) که از میان آنها ورزشکارانی که دارای سابقه آسیب دیدگی درمفصل مچ پا بودند به عنوان نمونهآماری تحقیق در نظر گرفته شدند. (N=62) به منظور سازمان دادن، خلاصه کردن، طبقه بندی و توصیف اندازه های نمونه از آمار توصیفی (فراوانی،میانگین، انحراف معیار، رسم نمودارها و جداول) استفاده گردید. به منظور بررسی پرسش های تحقیق، تجزیه و تحلیل اطلاعات، طبقه بندی نمراتدر گروه های مختلف، مقایسه شیوع آسیب های مچ پا بین گروه های سه گانه ورزشی و رابطه بین علل آسیب با میزان شیوع آسیب به وسیله آزمونکای اسکور(خی دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد درمجموع آسیب های وارده 73 / 36 درصد افراد دربسکتبال، 18 / 35 درصد در والیبال و 1 / 43 درصد افراد در فوتسال دچار آسیب دیدگی شدند. از مجموع کل آسیب های وارده بر مچ پا و وقوع آسیب:88 / 25 درصد بدلیل گرم نکردن قبل از تمرین، 94 / 12 درصد افراد بدلیل عدم آمادگی جسمانی کافی ، 94 / 12 درصد عدم استفاده از وسایلایمنی، 41 / 9 درصد سابقه ورزشی، 64 / 17 درصد عدم حضور مربی و 17 / 21 درصد بدلیل خستگی و خواب آلودگی دچار آسیب شدند. بنابراین رابطه معنی داری بین سابقه ورزشی و وقوع آسیب درمچ پای موردبررسی در ورزشکاران سه رشته ورزشی وجود ندارد.

ورزش، آسیب مچ پا، ورزشکاران سابقه ورزشی ، آمادگی جسمانی، گرم کردن