بررسی رابطه ی آزار صوتی و فرسودگی شغلی در پرستاران شهر بهبهان

در حال حاضر فرسودگی شغلی، یک مشکل شایع در تمام سیستم های بهداشتی است و به نظر می رسد عوامل فیزیکی مانند سر و صدا در این زمینه موثر باشند بر این اساس مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین آزار صوتی و فرسودگی شغلی پرستاران شهر بهبهان در سال1394 انجام شد. جامعه ی آماری پرستاران شهر بهبهان بودند و بر اساس فرمول حجم نمونه 151 پرستار بصورت تصادفی با روش طبقه بندی با تخصیص متناسب از3 بیمارستان، وارد مطالعه شدند ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ی فرسودگی شغلی ماسلاچ و پرسشنامه ی استاندارد آزار صوتی که میزان حساسیت فرد به صدا و آزاردهندگی صدا را می سنجد بود و داده ها در نرم افزار spss16 spss16 با استفاده از آزمون آنوا، تی مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه وتحلیل شد.در کل 151 پرستار وارد مطالعه شدند که 28/8% مرد و 74/2% زن بودند. میانگین سن 33/48±8/74 سال بود. میانگین نمره حساسیت به صدا 22/98±63/7 و میانگین نمره آزاردهندگی صدا 22/68±56/52بود.درصد بیشتری از پرستاران در زیر مقیاس زوال شخصیت(63/6%) و خستگی عاطفی (64/2)در سطح فرسودگی پایین قرار داشتند اما در زیر مقیاس فقدان موفقیت فردی، درصد بیشتری از افراد (65/6%) در سطح فرسودگی بالا قرار داشتند. نتایج بررسی رابطه فرسودگی شغلی با آزار دهندگی و حساسیت به صدا نشان داد که زیر مقیاس خستگی عاطفی با آزار دهندگی و حساسیت به صدا و همچنین زیر مقیاس مسخ شخصیت با آزار دهندگی صدا رابطه معنی دار مستقیم دارند (P<0/05) و نتایج حاکی از آن بود که با افزایش آزار دهندگی صدا، فرسودگی شغلی در ابعاد خستگیعاطفی و مسخ شخصیت افزایش می یابد لذا اتخاذ راهکارهایی جهت کاهش آلودگی صوتی در بیمارستان ها لازم به نظر می رسد تا قدمیبرای پیشگیری از فرسودگی شغلی پرستاران برداشته شود.

Keywords:

آزار صوتی , فرسودگی شغلی , پرستاران