حسین جمشیدی
حمید نصرپور

در این نوشتار چگونگی کارکرد دانش و مدیریت دانش که ماحصل آن کسب ،حفظ و ارتقاء مزیت رقابتی پایدار می باشد، مورد بحث قرارمی گیرد.نیز ارتقای بهره وری سازمانی وشبکه تعاون با ایجاد وتوسعه مدیریت دانش در تعاونی ها وبخشتعاون در حوزه ها تولید سرمایه ونیروی انسانی را بدنبال خواهد داشت . در این راستا دسته بندی انواع دانش سازمانی بیان شده و سعی بر آن خواهد گردید تا نحوه ارتباط هر یک با موضوع بحث تشریح گردد. در این ارتباط دانش ضمنی و دانشصریح دو طیف پیوستار دانش سازمانی می باشد که سایر دسته بندی ها در امتداد این طیف قرار می گیرند. میزان ونحوه ارتباط اجزای مدیریت دانش و در بهبود بهره وری می تواند از اهداف این مقاله باشد . مدیریت دانش با نگاه فوق در اولین گام مستلزم تعیین فرصت ها و تهدیدات درسازمان است . پس از آن تعیین شکاف دانش سازمانی که گواه بر فاصله بین وضع موجود دانش سازمانی و دانش مطلوب و مورد نیازسازمان است و خلاء دانش سازمان را مشخص می کند. در ادامه لازم است با توجه به آسیب پذیری استراتژیک رویه ای مناسب جهت حذف این فاصله انتخاب گردد که در این زمینه به مواردی اشاره خواهدگردید. حصول اطمینان نسبت به برقراری توازن بین دانش صریح و ضمنی سازمان نیز از جمله فاکتورهای موفقیت است . ایجاد تعهد در بین سطوح مدیریت و کارکنان نسبت به بینش سازمانی موجب تقویت کارکرد آن و تسهیل انجام کارهای تیمی به عنوان یکی از زمینه های اصلی نوآوری می گردد. همچنین ارتباط موضوع بحث با فن آوری اطلاعات نیز تا حدودی مورد بحث قرار گرفته و به سوء مدیریت دانش ضمنی اشاره می گردد وبهبود بهره وری در سایه فراهم بودن و ایجاد وتوسعه سازو کار های مدیریت دانش وپیاده سازی آن محقق می گردد.

مدیریت مالی، رشد اقتصادی، سرمایه گذاری، بازار مالی،