تاثیر پلی اتیلن گلیکول در کاهش درصد ترک نانو پوششهای تهیه شده به وسیله روش سل - ژل

امروزه فرایند سل - ژل به دلیل ایجاد پوشش همگن، یکنواخت و همچنین دمای اعمالی پایین به میزان زیادی در صنایع مورد توجه قرار گرفته است، اما این روش همانند روش های دیگر پوشش دهی دارای مزایا و معایبی است، مهمترین عیب آن درصد بالای ترک پوشش نهایی است. بنابراین در این تحقیق تاثیر پلی اتیلن گلیکول بر کاهش درصد ترک پوشش نانوذرات اکسید تیتانیم مورد بررسی قرار گرفته است. خواص فازی، ساختاری و مورفولوژی پوشش به ترتیب به وسیله میکروسکوپ نوری، XRD و SEM و AFM مورد ارزیابی قرار گرفته، همچنین برای تعیین و ارزیابی پوشش، خواص خوردگی پوشش با استفاده از روش پلاریزاسیون ارزیابی گردیده است. نکته قابل توجه در اثر استفاده از پلی اتیلم گلیکول کاهش نواقص سطحی پوشش نانوذرات اکسید تیتانیم و همچنین افزایش مقاومت به خوردگی پوشش در اثر کاهش نواقص سطحی است.

Keywords:

سل - ژل , درصد ترک , پلی اتیلم گلیکول , پلاریزاسیون تافلی