علی کیمیایی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی،دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد لامرد، ایران
عباس غلامی - کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی،اداره آموزش و پرورش مهر،ایران
مجید صفری - کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی،اداره آموزش و پرورش مهر،ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میان خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با توجه به نقش واسطه ایی اهداف پیشرفت، خودتنظیمی و درگیری شناختی می پردازد. خود تنظیمی به توان فرد در رویارویی با مسائل برای رسیدن به اهداف و موفقیت اشاره دارد، خود تنظیمی بیشتر از این که تحت تاثیر ویژگی های هوش و توان یادگیری دانش آموز قرار گیرد، تحت تاثیر ویژگی های شخصیتی از جمله باور داشتن خود (اعتما به نفس) تلاشگر بودن و تسلیم نشدن ،وارسی علل عدم موفقیت به هنگام ناکامی(خود سنجی) آرایش جدیدمقدمات و روش های اجتماعی رسیدن به هدف(خودتنظیمی) و تحت کنترل در آوردن تکانه ها(خودرهبری) قرار دارد. در این مقاله تلاش می شود که با رویکردی توصیفی تحلیلی به بررسی رابطه میان خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پرداخته شود.

باورهای اهداف پیشرفت ،خود تنظیمی، درگیری شناختی، پیشرفت تحصیلی