سیاست کیفری ایران در قتل ناشی از اشتباه در هدف با نگاهی به دیدگاه فقهای معاصر

در پژوهش پیشرو که به صورت توصیفی تحلیلی و ابزار کتابخانه ای مورد تحقیق قرار گرفته است محقق در تظر دارد موضوع پژوهش فوق الذکر را با ساختار نظری مباحث حقوقی و فقهی در کنار جنبه کاربردی علمی آن مورد بررسی قرار دهد. ماهیت قتل ارتکابی بر اثر اشتباه در هدف با توجه به منطوق حقوق کیفری باید بین دو حالت قابل به تفکیک شد. موردی که فرد قصد جنایت بر انسان مهدورالدم یا حیوانی و یا سی ای را داشته لیکن در اثر خطا در فعل به انسانی محقون الدم اصابت میکند در این فرض قتل واقع شده خطای محض است. و فرض دوم حالتی است که فرد قصد جنایت بر انسان محقون الدمی را داشته لیکن در اثر خطا در تیراندازی انسان محقون الدم دیگری به قتل میرسد که این حالت را نیز باید قتل عمد بدانیم. قانون گذار با حذف ماده ۲۹۶ قانون سابق و جایگزینی بند پ ماده ۲۹۲ به جای آن هدف نخستین قاتل د رقتل ناشی از خطاء در هدف را ملاک تعیین ماهیت قتل ارتکابی قرار داده است. اکثر فقهای معاصر امامیه ماهیت این نوع از قتل را صرف نظر از مبنای عمل مرتکب از قتل موجب قصاص خارج میدانند.