سجاد رحمتیان - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی تهران

فردوسی و سعدی از جمله شاعران ادب فارسی هستند که در اشعار خود برای ادبیات تعلیمی و پند و اندرز جایگاه ویژهای قایل شده و در این زمینه آثار قابل توجهی را از خود بر جای نهادهاند؛ و بالطبع از ورای این گونه ابیات، پارهای اندیشهها و نیز طرز تفکر خود را برای مخاطبان آشکار ساختهاند هدف پژوهش حاضر نیز بر این است تا با بررسی و سنجش محتوای اندرزهای فردوسی و سعدی در شاهنامه و بوستان، پارهای از خصیصههایفکری و شباهتها و تفاوتهای اندیشه این دو شاعر و نیز تأثیر برخی اندیشههای گذشتگان را در اندرزهای آنان نشان دهد؛ از مهمترین یافتههای این پژوهش نیز میتوان به مواردی همچون وجود تفکرات حکمی در شاهنامه و در مقابل گرایشهای عرفانی در بوستان، اعتقاد به تأثیر افلاک در سرنوشت آدمی در شعر هر دو شاعر، البته با اندکی تفاوت، و... اشاره کرد.

اندیشه، فردوسی، سعدی، اندرز، شاهنامه، بوستان