مصطفی احمدی فر - عضو هیئت علمی جامعه المصطفی العالمیه

ترجمه قرآن در روزگار پیشین، فرازوفرود بسیاری داشته و سیرتکاملی را پیموده است و به اذعان بزرگان و مترجمان ترجمه آخرین و مطلوب حاصل نشده است. بدین سان ضروری است که نقد و بررسی ترجمه ها همچنان ادامه پیدا کند تا کژی ها و کاستی ها کاهش یا از بین برود. و این حرکت تکاملی بدون نقد و بررسی و آسیب شناسی ترجمه های پیشین امکان ندارد. مؤلف در این مقاله پس از بیان کلیات و ادبیات تحقیق، به اختصار ویژگی ها و نقاط قوت ترجمه آقای مهدی محمودیان (با همکاری واحد پژوهش بیت القرآن امام علی (ع) پرداخته و سپس با کمال احترام، نکته هایی را جهت اصلاح و ویرایش ظاهری و باطنی، گوشزد نموده است. نگارنده آسیب هایی را مورد کنکاش و بررسی قرار داده است. آسیب های علمی ترجمه (عدم اطلاع مترجم از علوم تجربی و نقش آن در تفسیر و ترجمه، عدم توجه مترجم بر زبان مبدأ، عدم توجه مترجم به ساختار زبان مقصد و معانی واژگان و کاربردهای آنها، عدم انتخاب مبنا در الفاظ مترادف قرآن و ...) و آسیب های فنی ترجمه (آسیب های ویرایشی، عدم هماهنگی درونی متن ترجمه، حذف و اضافه نابجا در ترجمه آیات، اشکالات ساختاری (صرفی، نحوی و دستوری)) در مورد این ترجمه بررسی شده است.

ترجمه، قرآن، آیات، واژگان، مهدی محمودیان