معناشناسی «جمال» و «جمل» در قرآن

از ویژگی های قرآن کریم این است که از واژه های استفاده نموده که در عین سادگی، دارای نکات دقیق معنایی است. همین ویژگی باعث شده که گاه مفسران و مترجمان قرآن کریم در رسیدن به قصد خداوند دچارخطا شوند. بنابراین رجوع به معنای اصلی واژه و توجه به احتمالات مختلف معنا، امری لازم و ضروری است. گروهی از مفسران و مترجمان بدون توجه به اصل معنا و سباق آیات و با اعتماد به معنای ارتکازی واژه ها، خود و مخاطبان خود را به اشتباه انداخته اند. یکی از این واژه ها که در قرآن کریم به کار رفته، از ریشه «ج م ل» است که کلماتی مانند «جمل و جمال» از آن مشتق شده است. اما برخورد یک مترجم با یک مفسر با این واژه در آیات مختلف یکسان نبوده و اصل معنایی آنها را لحاظ نکرده است. این نوشتار ضمن تحلیل معنای لغوی این واژه در کلام عرب، به این نتیجه رسیده که ترجمه «جمل» به «شتر» و «جمال» به «زیبایی» در آیات دقیق نیست؛ چرا که به اصل معنایی آنها و سیاق آیات قبل و بعد توجه نکرده اند. در ادامه ضمن بررسی دلایل گرایش مفسران و مترجمان به این ترجمه ناصحیح، معنای دقیق و صحیح پیشنهاد شده است.

Keywords:

الفاظ قرآن , واژه پژوهی , جمال , جمل , معنای ارتکاری