محمد مصطفائی - استادیار دانشگاه حکیم سبزواری
موسی زرقی - استادیار دانشگاه حکیم سبزواری
طاهره دلبری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه حکیم سبزواری

ریشه «سکن» یکی از ماده های پرکاربرد در قرآن کریم است که 69 بار در قالب صیغه های مختلف به کار رفته است. در این پژوهش ابتدا معنای لغوی این واژه با تکیه بر کاربردهای آن در فرهنگ لغت عرب مورد بررسی قرار گرفته است، سپس با استخراج همه ی آیات مشتمل بر آن ماده و تأمل در سیاق آنها میزان تطبیق معنای لغوی با معنای قرآنی آن لحاظ گردیده است. نتیجه این است که، اصل معنای «سکن» ثابت و بی حرکت بودن است که این بی حرکتی در سطح باطن به معنای آرامش درونی تبدیل می گردد. نه تنها هر دو معنای ظاهری و باطنی سکون در قرآن کریم به کاررفته است، بلکه برای سکون ظاهری دو شکل توقف کامل، و استقرار در مکانی خاص (همراه با تحرکات در آنجا)، و برای سکون باطنی (آرامش) دو سطح آرامش عمومی و اختصاصی (برای مؤمنین) تشخیص داده شد. «سکینه» که نوعی آرامش اختصاصی برای مؤمنان است در بحبوحه شرایط دشوار از طرف خداوند بر قلوب مرمنین نازل می شود.

سکن، آرامش، سکینه، قرآن