بررسی نقش مالکیت سهامداران نهادی به عنوان مکانیسمی نظارتی در جهتجبران مسأله نمایند گی و اعمال نفوذ بر رفتار مدیریت

توانایی مدیران جهت مدیریت فرصت طلبانه سود گزارش شده از طریق نظارت مؤثر خارجی توسط ذینفعانی نظیر سرمایه گذاران نهادی محدود می شود. تحقیق حاضر برای فراهم آوردن شواهدی در ارتباط با نقش سرمایه گذاران نهادی از این منظر که آیا میزان مالکیت انواع سهامداران نهادی بر شیوه مدیریت سود شرکت تأثیر دارد، صورت پذیرفته است. بدین منظور سرمایه گذاران نهادی به دو دسته تقسیم شدند. گروه حساس به فشار متشکل از مالکیت درصدی به وسیله بانک ها و شرکت های بیمه و سرمایه گذاران غیرحساس به فشار شامل صندوق های بازنشستگی و سازمان های خود بنیان می باشند. سرمایه گذاران نهادی فرصت، منابع و توانایی نظارت و نفوذ در مدیران واحد تجاری را دارند. شرکتهای پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران، جامعه آماری تحقیق حاضر را تشکیل می دهند و از مدل تعدیل شده جونز جهت برآورد اقلام تعهدی اختیاری و برای آزمون فرضیات از مدلرگرسیونی استفاده شد. ابزار اندازه گیری تحقیق، اطلاعات تاریخی صورت های مالی می باشد که برای جمع آوری داده ها از لوح های فشرده سازمان بورس، نرم افزارهای ره آورد نوین و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. به طور کلی نتایج تحقیق بیانگر وجود رابطه معنادار بین سطح مالکیت سهامداران حساس به فشار و غیرحساس به فشار و تمرکز مالکیت با مدیریت سود می باشد.

Keywords:

مدیریت سود , سرمایه گذاران نهادی حساس به فشار , سرمایه گذاران نهادی غیرحساس به فشار , تمرکز مالکیت