حسین محمدیان - عضو هیئت علمی و مدیرگروه مهندسی صنایع دانشگاه علوم و فنون مازندران
امان الله بلوچ - دانشجوی ارشد مهندسی صنایع/سیستم و بهره وری دانشگاه علوم و فنون مازندران

تجزیه و تحلیل حالت بالقوه خرابی و اثار آن 2 روشی سیستماتیک برای شناسایی و پیشگیری از وقوع مشکل در محصول و فرآیند می باشد. این روش بر جلوگیری از بروز عیب و نقص، افزایش ایمنی و افزایش رضایت مشتری تمرکز دارد FMEA . یک موضوع مهم در تعیین اولویتهای ریسک حالات شکست است. در روش FMEA کلاسیک ،اولویت های ریسک حالات خرابی با استفاده از اعداد اولویت ریسک( RPN ) و با ضرب فاکتورهای ریسک مانند شدت ( S ) ،رخداد ( O ) و احتمال کشف ( D) تعیین می گردد.اما RPN قطعی به دلیل کاستی ها و نواقصی که دارد مورد انتقاد بسیاری از صاحب نظران و پژوهشگران این حوزه قرار گرفته است، به طوری که تلاش های قابل توجهی در متون مرتبط با تکنیک FMEA برای مقابله با این کاستی ها انجام پذیرفته است. در این مقاله،از متغیرهای زبانی، استفاده شده که بعدا توسط اعداد فازی مثلثی، به اعداد فازی جهتارزیابی رتبه ها و اوزان فاکتورهای ریسک مورد استفاده قرار گرفته اند. برای تعیین اوزان هر یک از فاکتورهای ریسک از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی FAHP و برای رتبه بندی و انتخاب مهم ترین حالات خرابی از روش کارای DEA شعاعی بدون ورودی استفاده شده است. بدین ترتیب برخی از کاستی ها و محدودیت های FMEA کلاسیک برطرفمی گردد. مدل پیشنهادی برای ارزیابی و رتبه بند ی حالات بالقوه خرابی در تولید مجموعه تقویت عرضی نگهدارنده رادیاتور سمند (بکسل بند) در شرکت تولیدی ایران خودرو به کار گرفته شده است.

تجزیه و تحلیل حالات بالقوه خرابی و اثار آن، فرایند تحلیل سلسله مراتبی، تحلیل پوششی دادهها، محیط فازی