حسین نعمتی - کارشىاس ارشد رشته حقوق تجارت بین الملل

قراردادهای بین المللی نفت و گازی، یکی از بزرگ ترین قراردادهای جهان حال حاضر می باشد، که یکی از پرهزینه برترین قراردادی صنعتی هستند. برخی از این قراردادها گاهی تا چند صد میلیارد دلار ارزش دارند. از این رو این قراردادها می تواند نقش حیایت در رشد صنعت و اقتصاد کشورهای صادرکننده ووارد کننده نفت خام داشته باشد. با بهره گیری از دانش روز و تکنولوژی مدرن و با استفاده از قراردادهای متناسب با ساختار هر میدان نفتی، می توان به بهترین بهره وری یا بازیافت از مخازن نفتی و گازی کشور ایران دست یافت. با اینکه مناسبات سیاسی در عرصه های بین المللی و قوانین داخلی کشورهای نفت خیز از جمله عواملی است که ممکن است عقد شکل خاصی از قرارداد را شدنی و یا بالعکس از عقد شکل دیگری از قرارداد جلوگیری کند. اما کشور ایران که سابقه بیش از یک قرن تولید نفت خام و گاز را دارد تا کنون، هیچیک از قراردادهای نفتی را مورد پسند قرار نداده است و به جای تمرکز بر مدیریت و نظارت بر قراردادها همچنان به دنبال نسل های جدیدی از قراردادهای نفت و گازی می باشد.

قراردادهای نفت و گازی، کشورهای صادرکننده، نسل جدید قراردادها، قراردادهای کشور ایران