شناسایی عوامل مؤثر بر توانمندسازی منابع انسانی بیمارستان بوعلی اردبیل

زمینه و هدف: در هزاره سوم، منابع انسانی ارزشمندترین سرمایه در اختیار سازمان هاست. بنابراین توانمندسازی منابع انسانی یکی از مهمترین اقدام های سازمانی است که نقش بی بدیلی در موفقیت سازمان در دستیابی به اهداف و ارتقای اثربخشی و کارایی منابع انسانی آن خواهد داشت. هدف این تحقیق مطالعه و بررسی عوامل تأثیرگذار بر ایجاد توانمندی روان شناختی در کارکنان می باشد. لذا مدل اسپریتزر در خصوص توانمندسازی روانشناختی، ملاک ارزیابی توانمندی قرار گرفته است. روش کار: در این تحقیق که کاربردی، توصیفی و همبستگی است، از میان 440 نفر از جامعه آماری که کارکنان شاغل در بیمارستان بوعلی اردبیل را در سال 1394 شامل می شود، به روش نمونه گیری چند مرحله ای (تلفیقی) 205 نفر انتخاب شدند و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته و برای تحلیل یافته ها از آزمون های آماری چون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: تحلیل یافته ها نشان داد که هر سه متغیر مورد بررسی (عوامل فردی، عوامل گروهی و عوامل سازمانی) نقش تعیین کننده ای در تبیین متغیر وابسته (توانمندسازی روان شناختی) دارند. این سه متغیر به میزان (R=0/51) با متغیر وابسته هماهنگی دارند. همچنین در میزان تأثیر عوامل، تفاوت معنادار وجود دارد. عوامل سازمانی (β=0.248) بیشترین و عوامل فردی (β=0.195) کمترین تأثیر را بر توانمندسازی روان شناختی دارند. نتیجه گیری: در مجموع هرچند ابعاد مختلف مدل اسریتزر به عنوان مبنای این پژوهش توسط آزمون های مرتبط تأیید شده اما میزان اهمیت و اولویت این شاخصه ها در الگوی توانمندسازی روان شناختی منابع انسانی بیمارستان بوعلی اردبیل متفاوت بوده و تابع شرایط آن می باشد. بنابراین، می توان با افزایش اعتماد به نفس کارکنان، ایجاد زمینه مشارکت آنها در تحقق اهداف سازمان، شفاف سازی نقش و وظایف محوله و ارائه اطلاعات لازم به آنها، احساس توانمندی روان شناختی در منابع انسانی بیمارستان را بهبود بخشید.

Keywords:

توانمندسازی , عوامل فردی , عوامل سازمانی , منابع انسانی