حسین عباس نژاد - کارشىاس ارشد مشاور و راهنمای دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران
مژگان السادات جلالی - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه پیام نور

سابقه و هدف: یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده های رضایتمندی در رابطه ی زناشویی، وجود عشق در رابطه و کیفیت آن است. در این پژوهش به بررسی رابطه اجزاء عشق بر اساس نظریه ی استرنبرگ با رضایمندی زوجی پرداخته شده است. مواد و روش: این پژوهش بر روی 80 فرد متأهل ساکن شهر مشهد و با روش نمونه گیری در دسترس برای عشق انجام شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه رضایتمندی زوجی انریچ (ENRICH)، پرسشنامه مقیاس استربرگ برای عشق بود. یافته ها: فرض اساسی این پژوهش مبنی بر وجود رابطه بین عشق ورزی و رضایتمندی زناشویی است و فرض دیگر نشان داد که رابطه معناداری بین مدت ازدواج و رضایت مندی زناشویی وجود ندارد و نتایج بررسی های دیگر نشان داد که بین اجزاء عشق، صمیمیت، هوس و تعهد رابطه ی معناداری وجود دارد که بالاترین همبستگی در نمرات مقیاس تعهد سپس صمیمیت و در آخر مقیاس هوس یا رضایت مندی زناشویی مشاهده گردید.

عشق ورزی، رضایتمندی زناشویی، نظریه های عشق