بررسی رابطه بین توانمندسازی منابع انسانی با رضایت شغلی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان فارس

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمندسازی منابع انسانی با رضایت شغلی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان فارس است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری تمامی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش فارس بوده که پس از تعیین حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 191 نفر از کارکنان با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه توانمندسازی (اسپریتزر، 1995) و رضایت شغلی (اسمیت، 1969) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفته است. در سطح آمار توصیفی از آمار هایی نظیر فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار استفاده شده و در سطح آمار استنباطی از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد بین توانمندسازی منابع انسانی و رضایت شغلی کارکنان رابطه مستقیم معنادار وجود دارد. بین ابعاد احساس استقلال، و احساس اعتماد میان همکاران را رضایت شغلی کارکنان، و بین احساس مؤثر بودن با رضایت شغلی، رابطه مستقیم معنادار وجود دارد. همچنین ابعاد احساس استقلال و احساس اعتماد میان همکاران، قادربه پیش بینی رضایت شغلی کارکنان می باشند و سایر ابعاد توانمندسازی منابع انسانی، قابلیت پیش بینی رضایت شغلی کارکنان را ندارد.

Keywords:

توانمندسازی , رضایت شغلی , اداره کل آموزش و پرورش فارس