شاهرخ ظهیری - رئیس هیئت مدیره گروه تولیدی مهرام

بشر از بدو خلقت برای بقاء خود با غذا و تغذیه ارتباط تنگاتنگ داشته است. اگر انسان متفکر با برخورداری از اندیشه و تفکر و جستجوگری تغذیه ای خود را حل نمی کرد شاید مانند بسیاری از موجودات جهان که بعلت عدم دسترسی به غذای کافی و سوء تغذیه و گرسنگی معدوم شدند از بین می رفت. اما اساسی ترین بقاء انسان بهره گیری از روشهای تهیه نگاهداری و بهبود کیفیت غذاها و هم آهنگ سازی آنها با نیازهایش بوده است. اگر انسان راههای نگاهداری غذا و استفاده از سرما و گرما و نور و حرارت خورششید نمک و غیره را شناخت با کاربرد این عوامل بود که توانست به حیات خود ادامه دهد. بعد از انقلاب صنعتی و به خدمت گرفتن صنعت و بوجود آمدن صنایع و جایگزین شدن روشهای صنعتی بجای روشهای سنتی دگرگونی اساسی در غذا و تغذیه جامعه بوجود آمد. در این مقاله که پیرامون نقش صنایع غذایی در بهبود وضع تغذیه جامعه ارائه خواهد شد مسائل مختلفی مورد بحث قرار خواهد گرفت.