صبا حافظی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان
احمد اسماعیلی - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان
فرهاد نظریان فیروزآبادی - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان
کریم خادمی - مربی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان

استخراج DNA ژنومی با کمیت و کیفیت مطلوب از نیازهای اساسی زیستشناسی مولکولی است. استخراج از DNA بافتگیاه به علت حضور متابولیتهایثانویه، تانن، فلاونوئیدها و پروتئینها که بر کیفیت DNA اثر منفی میگذارد با مشکلاتیروبهرو است. لذا روش استخراجی که بتواند این مواد را به حداقل برساند باید تشخیص و مورداستفاده قرار گیرند. در اینتحقیق چهار روش استخراج DNA شامل: Doyle and Doyle ، Dellaporta و همکاران ، Khanuja و همکاران، Kang and Yangبهمنظور انتخاب بهترین روش استخراج DNA از گیاه اسپرس موردبررسی و ارزیابی قرار گرفتند. برای استخراج DNA ،برگهای جوان مورداستفاده قرار گرفت. کمیت و کیفیت DNA استخراجشده با هر چهار روش، با استفاده از روشهای سپکتوفتومتری، الکتروفورز روی ژل آگارز0/8 درصدو همچنین با انجام واکنش زنجیرهای پلیمرازPCR مورد مقایسه قرار گرفتند. درنهایت با توجه به کمیت و کیفیت DNA استخراجشده و نتایج حاصل از PCR ، روش Doyle and Doyle یاCTAB با اندکی تغییرات بهمنظور استخراج DNA با خلوص بالا از برگهای جوان و بالغ این گیاه علوفهای انتخاب شد و بیشترین مقدار DNA باکیفیت مطلوب از یک 211 میلیگرم بافت برگی جوان با روش CTAB با اندکی تغییرات به دست آمد

استخراج DNA ، اسپرس، CTAB ، PCR