آلودگی آبهای زیر زمینی و سطحی بهMTBE و خطرات بهداشتی

متیل ترشیاری بوتیل ِاتر به عنوان ترکیبی آلی به خاطر مزیتهای که بر سُرب دارد جایگزین آن شده و به بنزین اضافه می شود. مطالعاتی که در مورد خطر اتتقال آن به منابع آبی انجام شده است نشان می دهد که ترکیب فوق بسیارفرّار بوده و کاملا محلول در آب است . برای تهیه آن از محصولات پالایش گاز طبیعی مثل متانل و پرپان متیل استفاده میشود و پس از سوزاندن بنزین در ماشین منجر به کاهش تولید CO و O3 شده ولی افزایش تولید بنزن را به همراه دارد. یکی از راههای ورود MTBE به منابع آبی انتقال ازطریق نزولات جوی (برف و باران) می باشد زیرا بخش عمده ای از آن همواره به صورت تبخیر واردهوا می گردد . بر اساس تحقیقات انجام شده در ایالت متحده امریکا ، کانادا و برخی کشورهای اروپایی آلودگی منابع آبی ثابت شده است . با توجه به مطالعات انجام شده روی حیوانات اثرات سوء آن و همچنین در مواردی ابتلاء به لوسمی نیز مشاهده شده است. این ترکیب در مقادیر کم در آب منجر به تولید بو و مزه می شود و اثرات آن روی ا نسان بدرستی شناخته نشده است . به هر حال ممانعت از ورود آن به منابع آبی در الویت بوده و در صورت آلودگی ، تصفیه این آبها با روشهای مطلوب ضرورت خواهد داشت . MTBE جزء استانداردهای اولبه و ثانویه آب آورده نشده است ولی بصورت منابع آب شرب باید مستمر مورد پایش باشند و حفاظت از منابع احتمالی منتشر کننده آن اعم از باک خودروها ، تانکرهای ذخیره و... مورد نظر باشد ، هدف این مطالعه مروری برمعرفی MTBE ، خواص آن و آلودگی منابع آبی و بخصوص شناخت اثرات سوء احتمالی بروی سلامتی ا نسانها و نحوه پالایش آن می باشد.