بهبود کشف و مدیریت منابع در یک ابر توزیع شده

اگرچه پردازش ابری بیشتر مفهومی متعلق به قرن 21 است، اما مفهوم و شالوده ی آن قدمت بالایی داشته و ریشه درزمانی پیش از دهه ی 1۵۹۱ میلادی دارد.روزهایی که مشخصه ی آن، اتاق های سرور بزرگ بود با رایانه های فوق قوی غول آسا. این ابررایانه ها میان چندین کاربر و از طریق اتصال هایی که به وسیله یترمینال های اشتراکی برقرار می شد به اشتراک گذاشته می شد و این در حالی بود که بیشتر پردازش صورت گرفته، در خود این ابررایانه ها انجام می شد. ارائه دهندگان زیرساخت به طور فزاینده ای در حال سوق دادن بازار )ذخیره ی داده، تحویل محتوا، یا اپلیکیشن ها( به سوی کلود هستند، از مهم ترین و مسائل مربوطبه این محیط می توان به مسئله امنیت، صرفه اقتصادی و اکتشاف منابع اشاره کرد. کشف منبع از مهم ترین مراحل مدیریت منابع می باشد. تصور کنید که یک فضای ذخیره سازی بر روی یک سرور اجاره کرده اید. اگر این سرور به صورت واحد و بدون هیچ ارتباطی با سایر سرورها وظیفه ی نگهداری و پردازش داده های شمارا بر عهده داشته باشد ممکن است بارها و بارها بنا بر دلایل مختلفی از به روزرسانی سیستم عامل گرفته تا مشکل سخت افزاری با نقصان مواجه شود. حال اگر مجموعه وسیعی از کامپیوترها را به گونه ای سازمان دهی کنیم که بار پردازشی و ذخیره سازی در میان آن ها سرشکن شده و به صورت پویا تقسیم شود نتیجه چه خواهد شد؟ مسلماً پایداری بی نظیر یکی از خصیصه های اصلی این اقدام خواهد بود؛ و این همان ابر یا کلود است.

Keywords:

کشف منبع در کلود , اوتوماتای یاد گیر , الگوریتمKademlia , ابر توزیع شده