غلامرضا نبی بیدهندی - دانشیار دانشکده محیط زیست- دانشگاه تهران
غلامرضا روشن - دانشجوی دکتری اقلیم شناسی- دانشگاه تهران
فرامرز خوش اخلاق - استادیار دانشکده جغرافیا- دانشگاه تهران
سعید نگهبان - کارشناس ارشد برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست- دانشگاه تهران

گسترش شهر نشینی و توسعه شهر ها به همراه افزایش شتابان جمعیت و توسعه فعالیتهای صنعتی با مصرف بی رویه سوخت های فسیلی به شدت آلودگی ها را افزایش داده است که عواقب آن در درجه اول به صورت امراض و بیماریهای تنفسی، تشدید بیماریهای قلبی و ریوی، متوجه ساکنان شهرها می شود و در مرحله بعد، بعنوان عاملی در تشدید نوسانات اقلیمی و تاثیرات زیست محیطی نقش ایفا می نماید.در تحقیق حاضر از 2 نوع داده برای بررسی رابطه بین عناصر و مولفه ها استفاده شده است. اولین داده مورد بررسی، عناصر اقلیمی در طول دوره آماری 51 ساله از 2003-1952 میلادی، بصورت سه دوره 17 ساله، پاک(69-1952 )، دوره میانی(86-1970 ) و دوره آلوده ( 2003-1987 ) می باشد، که نوسانات و تحولات اقلیمی در این سه دوره با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفته شده است. اما دومین متغییر یا داده مورد مطالعه، نوع و میزان آلاینده های شهر تهران در طول دوره آماری 2003- 1997 و به صورت میانگین سالانه می باشد.در مجموع بعد از محاسبات مختلف این نتیجه حاصل گردید که اقلیم شهر تهران در دوره آلوده نسبت به دو دوره قبل، از نوسان بیشتری برخوردار بوده و نوسانات اقلیم منطقه در دوره آلوده به صورت افزایش دما ، خشکسالی ها و افزایش پتانسیل سیلابخیزی منطقه می باشد.

تغییر اقلیم، نوسانات اقلیمی، آلودگی هوا، شهر تهران