علی سامانی مجد - دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مینا سیاوش دستجردی - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، ایران
لطفعلی کوزه گرکالجی - استادیار، رشته برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی

شهر اصفهان، از جمله شهرهایی است که بدلیل حضور اقوام گوناگون و همچنین حکومت های مختلف، دارای آثار ارزشمندی است.در زمان حکومت صفویان و همزمان با شکل گیری رنسانس در اروپا، در شهر اصفهان الگویی تازه در زمینه هنر شهرسازی و معماری بانام مکتب اصفهان شکل می گیرد که دربرگیرنده اصول و مفاهیم متعالی است که این مفاهیم در عناصر جدید شهری و در خیابانی به نام چهارباغ تجسم کالبدی می یابند. خیابان چهارباغ اصفهان از زمان شکل گیری تا کنون شاهد دگرگونی و تغییرات زیادی بر کالبد خود بوده است. متاسفانه در سال های اخیر در راستای اهداف توسعه شهری، با احداث کاربری ها، خیابان ها و فضاهایی مواجه بوده ایم کهسبب تخریب اندام کهن این خیابان شده است از اینرو ضرورت حفظ هویت شهرهای تاریخی و بازگرداندن حس وحدت بین عناصرساختاری آنان حائز اهمیت است. احداث مترو به عنوان یکی از ابعاد توسعه ای در شهر اصفهان توانسته اثراتی بر محور چهارباغ داشته باشد که این اثرات می تواند باعث برهم ریختگی نظم در مؤلفه های اصلی شکل گیری مکتب اصفهان شود. از این رو، با توجه به اثرات تخریبی مترو بر محور چهارباغ، مکانیابی مسیری جایگزین برای ساخت مترو در اصفهان امری ضروری می نماید.روش تحقیق بکاررفته در تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد و سعی برآنست تا با مطالعه چهارباغ اصفهان به بررسی اثرات مترو بر ساختارشهر بپردازیم. جهت بررسی چالش هایی که در مقابل مکتب اصفهان قرار دارد ابتدا تاریخچه شکل گیری آن، عناصرتاثیرگذار، نقش چهارباغ در مکتب اصفهان، مسیر برنامه ریزی شده اولیه مترو و آنچه در حال اجرا می باشد وتخریب های صورت گرفته بر محور چهارباغ بیان شده است

مکتب اصفهان، مولفه های شکل گیری شهر اصفهان، قطار شهری(مترو)، چهارباغ اصفهان