افسانه سلحشورکورعباسلو - دانشجوی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان
سالار نظرزاده گیگلو - دانشجوی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان
افشین نوروزی - دانشجوی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان
سیدسجاد قاسمی - دانشجوی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان

تحقیق حاضر به شیوه ی کتابخانه ای و با هدف پی بردن به تاثیر نگرش و انگیزش در در تدریس در دوره ابتدایی انجام شده است. تا به اهمیت و ضرورت این دو مولفه در فرایند تدریس پرداخته شود.نگرش عبارت است از یک روش نسبتا ثابت در فکر ، احساس و رفتار نسبت به افراد، گروه ها و موضوعات اجتماعی یا قدری و سیع تر هرگونه حادثه ای در محیط فرد)آذربایجانی و همکاران، 1831 ( نگرش بر افکار اجتماعی موثر است، نحوه ی تفکر وپردازش اطلاعات را تحت تاثیر قرار می دهد و به عنوان طرح ذهنی عمل می کند. نگرش نتیجه آموزش است . انگیزش نیروی ایجاد کننده، نگهدارنده و هدایت کننده ی رفتار است)سیف، 1831 (. صاحب نظرانی همچون گلاسر، دسی و رایان انگیزش درونی را مهم تر از انگیزش بیرونی می دانند و آن را محرک اصلی رفتار می شمارند.انگیزش بیشتر و نگرش مثبت)نسبت به محتوا و فرایند تدریس( در معلم و دانش آموز باعث فعالیت بهتر و بیشتر آنها شده و منجر می شود که تدریس موثر بود و به هدف خود که یادگیری باشد، برسد

نگرش، انگیزش، تدریس، معلم، دانش آموز